Tajna wojna Stalina to fascynujący i nadzwyczaj sugestywny obraz działań polityków, szpiegów i żołnierzy w latach 1938 1941, gdy Europa, za sprawą dwóch dyktatorów, pogrążyła się w najbardziej wyniszczającej wojnie wszechczasów.
UWAGI:
Bibliogr. s. 353-356. - Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Relacja ze spotkania autora z żołnierzami Armii niemieckiej wspominającymi swój udział w walkach min. na Westerplatte w 1939 r. Spotkanie miało miejsce w 1974 roku w Essen i Neider Roden, niedaleko Frankfurtu.
Takiej książki o lotnictwie i polskich lotnikach jeszcze nie było. Historia Tola Łokuciewskiego, ostatniego dowódcy Dywizjonu 303, widziana z perspektywy najbliższej rodziny. Kim był Tolo? Dramat wojny i dalszy ciag dramatu - po wojnie, już w Polsce. Powrót do normalności po roku 1956 - ale czy to był prawdziwy powrót? Książka dla młodego i starszego czytelnika.
UWAGI:
Aneks zawiera m.in. drzewo genealogiczne rodziny Łokuciewskich. Bibliogr. s. 259-260. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Otto Carius zaczął karierę czołgisty jako osiemnastoletni szeregowiec, potem był dowódcą Tygrysa, a zakończył wojenne losy w stopniu porucznika na stanowisku dowódcy kompanii Tygrysów. Brał udział w ponad 50 bojach pancernych, zniszczył ponad 150 czołgów przeciwnika. Pięciokrotnie ranny. Odznaczony Krzyżem Żelaznym II i I klasy i Krzyżem Rycerskim z Liśćmi Dębowymi.Na froncie wschodnim znalazł się w czerwcu 1941 roku. Po zdobyciu Wilna Litwini entuzjastycznie witali niemieckich żołnierzy. Carius ze zgorszeniem obserwuje, jak Litwini rabują miejscowych Żydów.Wydawało się wówczas, że to rzeczywiście będzie Blitzkrieg. Ale już wkrótce zaczęły się krwawe, uporczywe walki na Froncie Leningradzkim, nad Narwą, udział w operacji "Strachwitz" i "Lew Morski".I na koniec odwrót w lipcu 1944 roku, gdy walczono już tylko o to, by nie zmienił się on w paniczną ucieczkę.TYGRYSY W BŁOCIE to wspomnienia z frontu wschodniego, gdzie Carius musiał walczyć nie tylko z nieprzyjacielem i jego czołgami, ale także z wszechobecnym błotem, bagnami, mrozem. Opisuje bohaterstwo żołnierzy z pierwszej linii frontu, ale nie stroni od krytycznych ocen wielu dowódców różnego szczebla, ich braku wiedzy i asekuranctwa, a czasem nawet tchórzostwa.Wspomnienia te pisał jednak przede wszystkim "Ku chwale Tygrysa", bo to ten ciężki czołg, uzbrojony w potężną armatę 88 mm, jest prawdziwym bohaterem książki.. Choć nie "grzeszył urodą", to jednak jego siła budziła podziw.Najgroźniejszym przeciwnikiem Tygrysów były rosyjskie czołgi T-34 i T-43. Otto Carius pisze o nich z profesjonalnym uznaniem.To czołgi zdecydowały o wyniku wojny na froncie wschodnim
Czesław Majewski, były więzień Stutthofu nr 2405, napisał książkę dość nietypową dla literatury obozowej. Jej treścią nie są wspomnienia z pobytu w lagrze, lecz opis ucieczki z obozu. Przebieg dziewiętnastodniowej samotnej walki ze strachem, głodem, chorobą, nie sprzyjającą pogodą odtworzył autor na podstawie skrótowego notatnika prowadzonego podczas tej wędrówki.W efekcie powstał oszczędny, powściągliwy i przez to bardzo prawdziwy dziennik - zapis zmagań człowieka z przeciwnościami właściwie ponad jego siły, zmagań, które powinny były się zakończyć tragicznie. Ile zbieg zawdzięczał szczęśliwym okolicznościom, a ile instynktowi życia i hartowi, wspomaganemu przez poczucie odpowiedzialności za los żony i syna, łatwo rozstrzygnąć, przeczytawszy opis tej ucieczki z piekła.
Jak wyglądała droga Igo Syma do filmu? Z kim występował na wielkim ekranie i co sądził o swoich filmowych partnerkach? Jakie utwory wykonywał w warszawskich teatrach rewiowych? Jakim był synem, bratem, mężem i ojcem? Co sprawiło, że postanowił pójść na współpracę z Niemcami? Kto i na jakiej podstawie zdecydował o jego likwidacji?
Książka "Upadły amant. Historia Igo Syma" odpowiada na wiele pytań dotyczących przedwojennego gwiazdora filmu i sceny, a z dokumentów, prasy i wspomnień artystów wyłania się obraz człowieka, który miał świat u stóp, lecz zaprzepaścił wszystko swoimi życiowymi wyborami.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 350-366. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Literacki reportaż o dwóch twarzach Szwecji w czasie II wojny światowej.Gdy w zaanektowanej przez hitlerowskie Niemcy Austrii życie Żydów stało się nieznośne, Elise i Josef Ullmannowie postanowili za wszelką cenę ocalić swojego jedynego syna. Ratunek mógł oznaczać tylko jedno - wysłanie Ottona do jakiegoś bezpiecznego kraju. Tak trafił do Szwecji. W ciągu pięciu lat rozłąki, aż do ich śmierci w Auschwitz w 1944 roku, piszą do niego ponad pięćset listów, na podstawie których Elisabeth Asbrink tworzy intymną opowieść o miłości i tęsknocie wplecioną w najczarniejsze fragmenty historii Europy XX wieku.Ale ta historia ma jeszcze jednego bohatera. To Ingvar Kamprad, rówieśnik Ottona i późniejszy twórca IKEI. Zafascynowany nazistowskimi ideami należał do faszyzujących szwedzkich organizacji. Losy tych dwóch chłopców splotły się, gdy Otto zatrudnił się na farmie Kampradów. Ingvar wiedział, że Otto jest Żydem, Otto znał poglądy Ingvara, a mimo to połączyła ich przyjaźń. To kolejna zagadka ludzkiego losu.To opowieść o życiu, które nagle rozpada się w proch, o rozpaczliwym szukaniu ratunku, o samotności dziecka wyrwanego z rodzinnego domu, o najgorszej zarazie, jaka mogła spotkać ludzkość - nienawiści do drugiego człowieka. To wreszcie rozliczenie autorki ze wstydliwą historią jej kraju. Asbrink demaskuje Szwecję i jej prawdziwy stosunek do Żydów - niechęć, bierność i milczące przyzwolenie na Zagładę.
UWAGI:
Bibliografia, netografia na stronach 371-374.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Nr karty: 000000 od dnia:2022-08-16 Przetrzymana, termin minął: 2022-09-15
"Arkuszewski w swych wspomnieniach, które obejmują obie wojny światowe, okres II Rzeczypospolitej i pierwsze lata powojenne, ukazuje, widzianą przez pryzmat własnych przeżyć, szeroką panoramę wydarzeń historycznych i społeczno-politycznych, w jakich przyszło mu uczestniczyć Po walkach na różnych frontach I wojny światowej wraca do Ojczyzny. Rozbraja Niemców. W wolnej Polsce aresztowany za działalność polityczną w KPP. Z więzienia ucieka 7 września 1939 roku. W maju 1943 zaciąga się do 1 Dywizji im. Kościuszki. Walczy pod Lenino, Zostaje mianowany zastępcą dowódcy 1 Samodzielnej Brygady Kawalerii. Wał Pomorski, szarża pod Borujskiem, zaślubiny z morzem, forsowanie Odry, Berlin, i wreszcie tytułowa Łaba."
Pozycja jest niedostępna
